Dedemdi çocukluğum ...

Buda canım dedem ve ben çok sevdiğim Zehra ablam dayımın kızı 

 küçük torna dükkanı dedemin 

Osman ve bendeniz :) 

Efendim öncelikle  tüm dostlara  selamlar  sevgiler olsun  uzun zamandır yazamadım oysa yazacak çok şeyler biriktirmiştim  örnek Osman'ın  müzikle olan maceralarını   yazacaktım ki memleketten haber geldi ki annemin babası  yani  dedem rahatsızlanmış uzun zamandır vardı  bir rahatsızlığı  ayaklarının üstüne  zor basıyordu acıyordu   bundan  hep şikayeti  vardı  hatta  aramıştık annemle  İstanbul'a  çağırdık dedemi  burada götürelim  doktora diye  dedem  kızım  çocuklar  var nasıl bırakayım   benim üç dayım da Osman gibi  ikisine dedem bakıyor biri büyük dayımda  onları  bırakıp gelmem  kızım dedi  bensiz  duramazlar  diyordu doğruda  söylüyor dedim duramazlar her ne kadar eşi de olsa  dedem  ikinci evliğini yaptı  açık kalp ameliyatı oldu  iki damarı kapanış onu açtılar  tabi dedemin de hayli bir yaşı olduğunundan doktor şansı %50 %50 dedi masada kalabilir  her şeye  hazırlıklı olun demiş  neyse çok şükür dedem sağ salim çıktı iki gün yoğun bakımda kaldı sonra normal odaya alındı şimdi gayet iyi çok şükür Rabbıma dedemle  geçen  bir çocukluğum olduğu için çok mutluyum ve şanslıyım  sabah kahvaltısında hepimizi  sofraya toplar emek arası yapardı bize :) akşam olunca hikayeler dinlerdik hem dedem den hem dayım dan kalabalık bir aile olunca  çok güzel zamanlar  anlar  anılar birikiyor insanın hafızasına  öyle ki özlememek elde değil o günleri her okul çıkısı  soluğu dedemin  yanında alırdık  o benim çocukluğum peşinde gezdiğim bayram  sabahı  ilk dedemin ellini öpme  telaşı  beyaz mendillere  sarılı ve   kocaman  renkli akide şekerlerinin  heyecanını  bekleyen  çocukluğumdu dedem o kocaman açtığı yeşil  gözlerinde  büyümüş benim   çocukluğumdu  dedem  babam  yokken  baba olan  dedemdi çocukluğum düşünce koşan   ağlayınca susturan cebinden çıkartığı beyaz mendiliyle  gözyaşlarımı silen dedemdi benim çocukluğum  elin den tutuğum bizim sinekli bakkalın taneyle aldığımız o gofretleri
dedemin ellinden alarak heyecanla beklediğim   dedemdi çocukluğum  kızınca bile yüzünde tebessüm olan dedemdi benim  çocukluğum  ve en şanslılarından olan   biriydim kulaklarımda  senin  dilinde den dinlediğim  o türkülerdi  benim  dedemdi  çocukluğum  hadi  dedem  hep o bize anlattığın  hep mutlu sonla  biten hikayelerinin  gibi bize bir mutlu son yap  dedem şuan ki durumu önceki haline göre daha iyi çok şükür Rabbım  daha  ne kadar ömür verir bilenmez  ama Rabbım    seni bize bağışladı çok şükür   inşallah dahada iyi olacaksın ne zaman gelsem Kahramanmaraş'a  dedem var deyip gene yanına  koşu cam inşallah ..