10 Eylül 2014 Çarşamba

Telefon maceramız 2 :)

Efendim öncelikle  yine   her  zaman  ki  gibi  tüm  dostlara   selam   olsun deyip    başlıyorum inşallah  Osman   efendinin  maceralarını   anlatmaya   çalışı cam  :)  malum   siz   dostlara   yazmıştım  telefonla   olan  maceramızı  efendim    sonunda   bizim   Osman  paşa   kavuştu  telefonuna   hemde   ne  kavuşmak    o  yüzünde ki   sevinç   ve  mutluluğu   her şeye   değdi  :)  paşamın neyse  efendim   verdik   telefonu  ve  yeni kulaklığını    paşamın  hemde  siyah  kulaklık  :) Allah   bizim ki   bir   konser  vermeye  başladı  ki  evde  sormayın   artık  hele  bir  de onun  kırmızı  bir  mikrofonu   var   değmeyin   paşamın   keyfine  :)   kırmızı   mikrofon   dediğim  de  flütün ortasında  ki  bir  parçası   onu  kendine   mikrofon  yaptı  paşam  :)  velhasıl  evde  bir   assolisttir   gidiyor    bizim hemen   yan  tarafımız da  bir  teyze   oturuyor   geçende  karşılaştık  işte nasılsın iyi misin   iki   sohbet ederken   Osman'ı da    çok  sever  sağ-olsun   her zaman  sorar   halini   hatırını   oda   sordu   gene  Osman'ın  sesi   çıkmıyor    hasta  filan mı  dedi   dedim yok  maşallah turp gibi   paşam dedim  telefonu   bozuktu   ondan   sesi  çıkmamıştır  dedim  :) oda   alıştı  sağ-olsun  evlerimiz   yanana  olunca  teyzeye  ses  gidiyor Osman'da   maşallah  bir  şarkı  söylemeye başladı mı  tamamdır  artık   :)  karışmayın diyor  Osman'ıma bırakın   söylesin  çocuğu    diyor  dedim  teyze  bıraktım  aldım   dedim  telefonunu   tamirden  artık  dedim dinlersin   kafanı   dedim  şişir :)    Osman    bu   yerinde  hiç rahat durur mu    gene   her zaman  ki  dilinde   az  ye oğlum   acık  ye   oğlum   az  ye   az  ye  gel  beni  ye    lafları   geziyor   paşamın   dilinde   :)  annemle  Ortancı  kardeşimin   dışarıda   işleri   vardı    Osman'ı da   aldılar    gittiler    işlerini   halledince  malum   bizim  ki  çay  içmeden   duramaz  :)  annemle     kardeşim  Osman  bir  pideciye   oturmuşlar   bizim  paşam  pek  sever   kır  pidesini   :)  velhasıl  oturmuşlar   annem   hemen  söylemiş  gelmiş   Osman canın    pidesi   de    hemen  anında   yemiş   şişko :)  tabi   hiç  durur mu  Osman  hemen  lafı   çakmış  bizimkilere   az  ye  oğlum    az  ye acık   ye   oğlum  ve  gel  beni  ye   deyince   biraz   yüksek  ses   tonuyla   maşallah  paşamın sesi  gürdür :)   deyip  patlatınca   laflarını   annem   anlatıyor   masada  oturanlar   ellerinde  ki pideleri  bir  bıraktılar  ki   millet  yemekten   vazgeçti  dedi :)  herkes  bir  anda  Osman'a  bakınca   bizim   şişko  gene   patlamış   lafı  az ye  oğlum  ıcık ye   oğlum  der  ve   milleti  bir gülme   ve  tebessüm  alır   :)  eeee  Osman   bu   ne  yapsa   yeridir  :)  paşamın   :) siz    dostlara    Osman   paşamın  en  çok  sevdiği   şarkıyı   sizlere   Armağan  ediyoruz   ve   siz   dostlara   selamlarını    sevgilerini    iletiyor  paşam  üstüm  de  kalmasın   paşamın   selamı  ileteyim  sizlere  :) yüzünüz  den   tebessümler  hiç eksilmesin    sevgiler   selamlar   :) 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder