Gitmek bu neyin öfkesi lanet olası şehrin küf kokan
hıçkırıklarına karışan gitmek neyin sancısı zamanlı zamansız bir hüzün gelip
kapıyı çalması gibi acının koyunda kalmış yabancı birkaç  satırın yalancısıyım ben gitmek gel  gitmek  gel  aşkın
uğultusu yankılanıyor   ölüm kusan
düşlerinin kimsesizliğin de   gitmek bu
neyin öfkesi  yüzüne çarpıp duran
bir  rüzgarın sessizliği  gibi ömür ömür diyorum hayat susuyor
kahırlara belenmiş bir aşkın sancısı  
karışıyor ayrılık kokan  yüreğimin
hiçliğin de  bir umut yeşeriyor
karanlıklara bürünmüş yalnızlığım dan  keşkelerle dolu bir hatırının geçmişi sarıyor tüm bedenimi dokunma dokunma hüküm giymiş
bir aşkın matemine  gitmek bu neyin
öfkesi unutmak karşılamış sen den arta kalan  
satırlarımı ben bir  yol seçtim
umudu umuda  aşkı sevda ya bırakıp
gidiyorum işte .  geceler  isyankar geceler suskun seni kimler aldı
diyor sezen ellerin de kalmış kanadı kırık bir 
aşkın yamalı   sevdası gözlerine
ilişip kalmış birkaç damla göz yaşın seni kimler aldı diyor sezen ..gitmek bu
neyin öfkesi .sessiz  kaldım 

Merhabalar Sessiz Kaldım,
YanıtlaSilGitmek;öfkenin dilinin ve biçiminin yansıması olmuş satırlarınızda. Gitmek, kalana acımamaktır.
Selam ve dualarımla.
Hoşgeldin abim yine her zaman ki gibi o güzel yorumlarını ve ziyaretini eksik etmediğin çok teşekkür ederim selam ile dua ile kal abim ..
Sil