Gitmek bu neyin öfkesi lanet olası şehrin küf kokan
hıçkırıklarına karışan gitmek neyin sancısı zamanlı zamansız bir hüzün gelip
kapıyı çalması gibi acının koyunda kalmış yabancı birkaç satırın yalancısıyım ben gitmek gel gitmek gel aşkın
uğultusu yankılanıyor ölüm kusan
düşlerinin kimsesizliğin de gitmek bu
neyin öfkesi yüzüne çarpıp duran
bir rüzgarın sessizliği gibi ömür ömür diyorum hayat susuyor
kahırlara belenmiş bir aşkın sancısı
karışıyor ayrılık kokan yüreğimin
hiçliğin de bir umut yeşeriyor
karanlıklara bürünmüş yalnızlığım dan keşkelerle dolu bir hatırının geçmişi sarıyor tüm bedenimi dokunma dokunma hüküm giymiş
bir aşkın matemine gitmek bu neyin
öfkesi unutmak karşılamış sen den arta kalan
satırlarımı ben bir yol seçtim
umudu umuda aşkı sevda ya bırakıp
gidiyorum işte . geceler isyankar geceler suskun seni kimler aldı
diyor sezen ellerin de kalmış kanadı kırık bir
aşkın yamalı sevdası gözlerine
ilişip kalmış birkaç damla göz yaşın seni kimler aldı diyor sezen ..gitmek bu
neyin öfkesi .sessiz kaldım
Merhabalar Sessiz Kaldım,
YanıtlaSilGitmek;öfkenin dilinin ve biçiminin yansıması olmuş satırlarınızda. Gitmek, kalana acımamaktır.
Selam ve dualarımla.
Hoşgeldin abim yine her zaman ki gibi o güzel yorumlarını ve ziyaretini eksik etmediğin çok teşekkür ederim selam ile dua ile kal abim ..
Sil