Unutamazsın ...

Kafirler  sarmış  paramparça olmuş   yalnızlığımı.  bir karanlık  çökmüş  dar bir sokakta   sessizliğime  köhne bir  mutluluğun  uğultusunda  yitmiş  hüzünlerim  kahpeler  sahip  çıkmış umutlara  tebessümlere  ..Oysa  Sen  bir  avuç  aydınlığa  sahip  çıkmadın  Kararmış   kalplerin  içinde  yok olup gitmişsin  prangalar  vurmuşsun  demir ağlardan  ördüğüm  benliğime .. Küf kokmuş  hayatların  altında  kaldı  cahilliğim ..yağmur sonrası  toprak  kokan   yağmurlardan acı  kokuyordu  artık acizliğin  tam ortasında kalmış  kimsesizliğim  gibi ...Kimse  sormadı  yaşamıyormuşsun yoksa öldün mü  diye bu kifayetsiz  kalmış hayatının içinde mimlenmiş bir acının  koyunun da  yokluğa  karışmış  bir  sefaletin  ortasında  yitip  gitmiş    zamanlar  gibiydi  ....Sevmek  Sevmemek  ....Özlemek  Özlememek .. Ağlamak  Ağlamamak  ... Anlamlı  Anlamsız...  Ölüm  Ölmüş  gibi  hadi söyle  yüreğim  hangisi  sensin  bu yoksun  kalmış yaşanmışlığının  içinde ....Sessiz  kaldım