Sessizlik ....

Sessizlik  giymiş  bu  gece  bedenim  yalnızlık  saçıyor  ruhumun  acıyan  yaraları  bir  çırpınışlar  sarıyor  ölümün   kol gezdiği   dar  sokaklarda  nicedir  ağıtlar  yükseliyor kor  olmuş hüzünlerim  den  bazen  bir  rüzgar  olup  çığlık  çığlığa   karışıp  bir  duvara  tosluyorum  bir umuda   muhtaçken  bir  çaresizliğe  sarıyor  düşman  olmuş  mutluluklarım  prangalar  vuruyor   kimsesizliğime   girmiş  yabancı  düşlerim  varlığınla   varlığımın  uğultulara  gen  vurmuş  sahipsiz   bir  kedinin  gözlerinde  yıkandı  sessizliğim  ellerini   ellerime  bağladığım  geceler  öksüz   kalmış  bir  çocuğun  avuçlarında  kül  olmuş  viran  olmuş  bir enkazın  altında  yitip  giden  benliğimi   soruyorsun  şimdi  bana   hangi  benliğim  sen  söyle  hadi  ....Sessiz  kaldım ...