Katran karası göz yaşlarına beledim sana dair tüm kara kışları mı soğuk bir mezar taşında bıraktım aldığım tek nefesi bir kıyamet günü çal kapımı bırak kirlettiğin yalnızlığımı dayadım sırtımı bir kaç parça ekmeğin küf kokan ümitlerimi hadi al başımdan bu dertleri mi alaca karanlıkta dar bir sokaktan hadiii ....sessiz kaldım
Senin bu tür yazıları okumayı hiç sevmiyorum ;(
YanıtlaSilYinede Çok teşekkür ederim ...
Sil;D
Silbelki sevmenin başka bir şekliydi beklemek..
YanıtlaSilBelkide ..Çok teşekkür ederim
SilÇok anlamlı <3
YanıtlaSilemeğinize sağlık..
Çok teşekkür ederim Açelya Hanım ..
SilBeklemek umut varken güzel oluyor sadece, değil mi? :))
YanıtlaSilEvet umut fakirin ekmeği sözüne geliyor sanırım :) Teşekkür ederim Kağıt Salıncak :)
SilDeğişik bir tarz. Afilli cümlelerin. Hissiz kaldığımız şu zamanlara inat geçmişten gelmiş gibi Selamlar :)
YanıtlaSilEyvallah :) hoşgeldin Çay molası Teşekkür ederim selamlar sevgiler de bizden :)
SilHemen kışı getirmişsin. Daha bahardayız, önümüz yaz. :)
YanıtlaSilGönüllerimizde hep baharı yaşamak temennisiyle...
Evet ya :)) Amin İnşallah Güzel insan ...
Silaldı mıııı pekiiii :)
YanıtlaSilvalla almadı ben verdim oda bana veri verdi bende ki dert bana yeter dedi ya :))
Sil