Bir kapı arası yalnızlık girdi .....

Bir  kapı  arası  yalnızlık  girdi    sessizliğime   bir  çare   gizlendi   bir  yumruk   gibi   bir  zulüm  sardı   benliğimi   parçalamış   kimsesizliği m de ..   bir  öfke  girdi   yüreğimin     tuz  bastığım  yaralarıma   ..  dik yokuşlara   serdim  çığlıklarımı    kıymetler  yükseliyor    yüreğimin   uçurumların dan    yağmurlar  çarpıyor  göz yaşlarıma  anılar  dağlıyor  soğuk  odalar da  kelimeler  dağlıyor  kifayetsiz   kalmış  cümlelerim de anlamakla   anlatmakla   geçti  bir  ömrün suskunluğu   ayrılıklar umutlara     hüzünler   keşkelere   karıştı    bırak  gitsin   kapı  arası  yalnızlıkları bırak   bırak ki  yerler   gökler  kuşlar  yalnızlıklar    karışsın  Şehr-i  İstanbul'a  .. bırak  hadi  Sessiz   kaldım ...