7 Eylül 2012 Cuma

Sessizliğim den arta kalanlar ...




Susuyorum bu   gece karanlığın inleyen sancılarında kara bir toprak gibi  tükendi düşlerim  ….ölüm heceleri  sardı benliğimi kayıp bir kentin yorgun bekçisi oldu umutlarım ağıtların çığlıklarında  bıraktım keşkeklerimi   oysa yamalı bir  yalnızlıktı içimde acıyan     senden arta  kalanların la   
..sessiz kaldım..




2 yorum:

  1. Merhabalar Sessizkaldım,

    İşte çok güzel yeni bir kavram daha oluşturmuşunuz: "Yamalı bir yalnızlık" Burada yalnızlığı daha bir pekiştirmek ve üzerine üzerine gitmek için ustaca kullanılmış bir istiare. Tebrik ederim. Kalemin ve yüreğin güçlü ve daim olsun.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim abicim güzel yorumun için sevgiler saygılar selam ile dua ile kal....

      Sil