Efendim öncelikle tekrardan selam olsun tüm dostlara malum bizim küçük hamın mezuniyeti vardı oldu bitti çok şükür hepsi bir birin den güzel kızlar erkekler giyinmişler süs-lenmişler geldiler :) güldüler eğlendiler coştular tabi bizler bir kaç arkadaşlara annem ve benim kankam can dost diloş :) ve Ortancı kızı gözde can kardeşim :) hanımları içeri bıraktık sahile de denize karşı çaylarımızı içtik güzel sohbetler onlar içeride eğlendi bizlerde dışarıda iyi oldu bizler için de :) ve onlara okumayı yazmayı arkadaşlığı dostluğu değerleri öğreten güzel insan Nalan öğretmenleri ve branş öğretmenleri ve güzel bir gün oldu hepsi ve bizim için de zaman o kadar hızlı akıp geçiyor ki daha ben kendim çocukken kafamı bir kaldırdım aynaya baktım ben çoktan büyümüşüm dizlerim de ki yaralar çoktan kapanmış Saçlarımın arasına gizlenmiş bir kaç beyazlık olmuş bile :) zaman kavramı denen şey dipsiz bir uçurum gibi sonunun nerede biteceğini bilemiyoruz tıpkı yağan yağmurlar gibi bir bakmışım ki daha dün gibi yüzü gözü toz pas içinde sokaktan içeri girmeyen her seferin de Çizgili m cd si almadan eve girmeyen o tombul yanaklı kırmızı suratlı küçük kız çocuğu şimdi büyüdü henüz ilk okula giderken şimdi kocaman bir genç kız oldu liseye başlıyor Rahmetli Cem karacanın bir şarkısı vardı Mahsun Kırmızı gülle seslendirmişti .
Hayat film gibi son yazar biter Dert etme kendine gülümse yeter
Hayat devam ediyor bak
En güzel şey mutlu olmak
Gideceğiz çırılçıplak
Hayat ne garip of
Hayat çok garip...
Ne güzel söylemiş hayat çok garip... gerçekten de öyle annem işe giderken bana emanet ettiği küçük cadıyı o zamanlar tüm yaramazlıklarıyla ortalığı bir birine katan bir pasaklı bir kız çocuğuydu :) ağladığı zaman susturmaya çalıştırdığım tiz çığlıklarıyla mahalleyi inleten pasaklı cadıydı uykusu gelince ilahiler dinleyerek uyuyan pasaklı cadıydı :) şimdi dönüp bir geriye bakanca çok çok şey yaşamışız görmüşüz diyeceksiniz ki yaşın kaç ki daha ne gördün der gibi dediğinizi duyar gibiyim :) yaş 28 ama yokluğu da gördüm varlığı da en önemlisi İstanbul gibi koca bir şehirde hayat mücadelesi verdik annemle ve Osman'la acıyı hüznü mutluluğu sevinçleri yaşadık çok şükür ki halimize ve bugünümüze hayatın bir yerlerinin den tutunarak devam ediyoruz yaşamaya Rabbım ömür verdikçe
inşallah hayat neleri getirir neleri bırakır bilemeyiz Rabbım her şeyin hayırlısını versin cümlemize .
..buda bizim küçük cadı ve arkadaşlarıyla :)
işte bu o pasaklı küçük kız :)