15 Kasım 2012 Perşembe

iki satır işte ..4

ey ömrümün son yalnızlığı olan alaca kuşlar gel gönlüme hüküm giymiş düşlerimin sancıları gel ey rüzgara çarpıp duran hüzünler ne gel ne git işte .....sessiz kaldım

4 yorum:

  1. iki satırda benden olsun dedim;
    Aydınlığı özlediğiniz karanlıklardan çıkıp geldiniz kanatlarınızı olabildiğince çırptınız sonra geriye dönüp baktığınızda özlediğiniz karanlığa dönmek için gücünüzü yitirdiğinizi gördünüz aydınlıklarda sessiz kaldınız

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel satırlarınız için

      Sil
  2. Onlar hep gelip gidiyorlar zaten. Göçmen kuşlar. Çakılan biziz hüzünlere ya da sahte mutluluklara.

    Fotoğraf için teşekkür ederim. Yeni fark ettim. :)

    YanıtlaSil