6 Şubat 2012 Pazartesi

Hüzün Giydi Bu Gece Yüreğim .................





İnsan hayatı ne kadar karmaşık her şeyi bir solukta tüketiyoruz

Ve bir bardak su gibi içiyoruz sevgiyi aşkı
 
Yaşamın kıyısına vurmuş mutluluklar gibi bin bir çeşit hayatlar

Her biri ayrı bir noktada kimi bir köşe başında yalnızlığa mahkum olmuş 

Kimide bir çöpünün dibinde son bulmuş hayatı kimide ellinde kimsesizliğin öfkesini kustuğu dar sokaklarda yitip giden ömürler gibi yada bir şişenin son yudumun da bir kalemde sildiği yaşamı gibi yada bir toz bulutu gibi yıkılan umutlar gibi sönen hayatlar
Kime göre yaşıyoruz kime göre seviyoruz aşık oluyoruz kime göre 

Hayatının önümüze sunduğu yaşamlar gibi mi bir kum tanesi gibi yaşam ya yaşarsın yada ölürsün

Tek başına kimsesiz sessiz bir sokak arasında sırtına yüklenmiş binlerce yamalı yaşamlar gibi
Sahte yüzler yalan gülmeler sahte ağlamalar eskide kalmış aşklar sevgiler zaman ve saatler ilerledikçe insan oğlu da değişiyor her geçen gün zaman bir sigaranın dumanında bırakılmış hayaller gibi hasretler kör bir kuyuda unutmak gibi sabır kırılan bir kalbin tamiri gibi
Neşe çığlıklara gebe kalır prangalar vurulur rüyalara bir bebeğinin küçük avuçlarında birikir yaşam huzur mutluluk sevgi henüz kirlenmemiş saf paslanmamış demirler gibi su gibi saydam ve temiz acılar çarpar bir kuşunun kanadın da isyan eder deniz hırçın bir çocuk gibi yalnızlığına şehrin ışıkları sarar tüm susmuş kalabalığın başı boş gezen kediler köpekler eşlik eder suskun kalmış insan kalabalığına damla göz yaşının içinde yıkadım kaderinin cilvesini kırık bir kemanın hüzün kokan nağmelerine savurdum tüm benliğimi
 
Kayıp giden bir hayatının yıkılan duvarlarına astım kimsesizliğimi
Oysa ben daha başlamadan tüm benliğimi bitirmiştim


SESSİZ KALDIM 
 






















1 yorum:

  1. Merhabalar Sessizkaldım,

    Hayat bize bu alemde mevcut olan herşeyi tattırmaya uğraşacak. Bunların içinde sevinçlerimiz, kıvançlarımız, mutluluklarımız, kederlerimiz, tasalarımız, acılarımız ve üzüntülerimiz de olacak. Cenab-ı Hakk, yeter ki çaresiz bir dert vermesin.

    Hayatı yaşarken acılarımızla da yaşamayı öğrenmeliyiz, tıpkkı depremle yaşamayı öğrenmeye çalıştığımız gibi. Acıdan da mutluluk çıkarmasını bilmeliyiz.

    Şurası bir gerçek ki, gerçekten acılar da hüzünler de insana değişik bir huzur vermektedir. Acılarımızla mücadele ederken onu ortadan kaldırmanın sonrasındaki sevinç ve mutluluğunu yaşamanın zevki de bir başkadır.

    Kaleminiz ve yüreğiniz güçlü ve daim olsun efendim, selam ve dualarımla birlikte Refik'i A'la'ya emanet olun.

    Saygılarımla.

    YanıtlaSil